Ambassade staf geirriteerd door Radio Frequenties

De verschijnselen begonnen in 2016 in Cuba en in China. De VS maken zich zorgen over de veiligheid van hun personeel ‘overzee’. In 2020 verscheen een officieel rapport van de National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine over de meest waarschijnlijke oorzaak van ernstige lichamelijke en mentale ongemakken die plotseling ervaren werden door ambassadepersoneel en hun gezinnen. ‘An Assessment of Illness in U.S. Government Employees and Their Families at Overseas Embassies‘. Washington, DC: The National Academies Press. https://doi.org/10.17226/25889.

Het onderzoekscommittee concludeert dat veel van de duidelijke en acute signalen, symptomen en observaties overeenkomen met de effecten van gerichte, gepulste radio frequentie (RF) energie. Zowel Westers als Soviet onderzoek ondersteunt de mogelijkheid van dit verband.

De meest onderscheidende klachten waren plotseling optredend luid geluid, een gevoel van intense druk of trilling in het hoofd, en pijn in het oor of in het hoofd. De geluiden of andere sensaties leken uit een bepaalde richting te komen en werden alleen ervaren op een specifieke locatie. Sommigen hadden ook last van plotseling beginnende tinnitus, gehoorverlies, duizeligheid, evenwichtsstoornis, en visuele storingen.

IS ER EEN PLAUSIBELE VERKLARING?

De commissie is van mening dat de ongebruikelijke combinatie van acute, gerichte of locatie-specifieke signalen, symptomen en waarnemingen, consistent zijn met de effecten van gerichte, gepulste radiofrequentie (RF)-energie. Veel van de chronische, aspecifieke symptomen komen overeen met reeds bekende RF-effecten, zoals duizeligheid, hoofdpijn, vermoeidheid, misselijkheid, angst, cognitieve stoornissen en geheugenverlies. De uiteenlopende signalen van patiënten kunnen te wijten zijn aan verschillende mate van blootstelling, of aan anatomische verschillen die de individuele respons kunnen beïnvloeden.
De commissie onderzocht ook mogelijke verklaringen vanuit chemische blootstelling, infectieziekten en psychologische druk. Maar deze oorzaken waren niet waarschijnlijk.
In het algemeen lijkt gerichte gepulste RF-energie het meest plausibele mechanisme te zijn om deze gevallen te verklaren, vooral bij de plotseling optredende klachten.

HERSTEL

Het committee beveelt maatregelen aan zoals snelle diagnose en behandeling, een ondersteunende omgeving, plus een interdisciplinaire aanpak voor rehabilitatie van chronisch neurologische aandoeningen.

De studie duikt diep in de mogelijke effecten van blootstelling aan RF energie. Dat is het interessantste deel van de studie dat ik hier overneem. Voor alle andere informatie verwijs ik naar het volledige artikel in het Engels.

GERICHTE RADIO FREQUENTIE ENERGIE

Bronnen van informatie

De commissie heeft studie gemaakt van de aanzienlijke hoeveelheid wetenschappelijke literatuur over medische toepassingen van elektromagnetische energie (bijv. medische radiotherapieën) (Citrin, 2017; Mohan et al., 2019; Saitz et al., 2019; Suh et al., 2020; Tsao et al, 2018) en over de gezondheidsrisico’s van microgolf straling (bijv. emissies van mobiele telefoons) (FDA, 2020; NTP, 2018a,b).

De studie bekeek de bekende biologische effecten van blootstelling aan een grote verscheidenheid van RF energie in het domein tussen 30 kHz en 300 GHz, dus met inbegrip van microgolf straling (tussen 300 MHz-300 GHz).

Bevindingen

RF-blootstelling op laag energetisch niveau draagt doorgaans wel enige energie over maar leidt niet tot verwarming van weefsel. RF-blootstelling met hoog energie niveau kan genoeg energie leveren voor significante opwarming van weefsel (we spreken dan van “thermische” effecten) of zelfs voor brandwonden, en kan ook leiden tot prikkeling van zenuw- en spierweefsels (zoals “schok”-effecten) (IEEE, 2019). Hoewel veel van de algemene publieke discussie over de biologische effecten van RF zich heeft gericht op kanker, is er een groeiend bewijs voor niet-kankereffecten.

De commissie is van mening dat veel van de plotseling optredende symptomen en waarnemingen consistent zijn met RF-effecten. Waarnemingen zoals een klik-geluid zelfs bij bedekte oren, een kracht/druk-sensatie in het hoofd en op het gezicht, een duidelijke ruimtelijke lokalisatie en richting van deze verschijnselen en andere harde geluiden, gehoorverlies, tinnitus, wankelend lopen en verlies van evenwicht. Tevens is gecheckt dat geen warmtegevoel werd waargenomen en er geen sprake was van verstoring van elektronische apparaten in de directe omgeving. Veel van de chronische, aspecifieke symptomen komen ook duidelijk overeen met bekende RF-effecten, zoals duizeligheid, hoofdpijn, vermoeidheid, misselijkheid, angstgevoelens, cognitieve stoornissen en geheugenverlies.

De afwezigheid van bepaalde verschijnselen kan ook helpen om de kenmerken van een potentiële RF-bron te bepalen. Zo kan bijvoorbeeld de afwezigheid van een warmtegevoel of van interne thermische schade bepaalde types RF-energie van hoog niveau uitsluiten.

Er zijn meerdere verklaringen voor niet-thermische biologische effecten van RF bekend, zoals apoptose en oxidatieve stress van cellen (Barnes en Greenebaum, 2018; Ilhan et al., 2004; Salford et al., 2003; Steiner en Ulrich, 1989; Zhao et al., 2007). RF-straling – bij coherente excitatie (Fröhlich, 1988) boven 1 GHz – kan leiden tot (niet-thermische) verstoring van de functie van het celmembraan (Ramundo-Orlando, 2010). Dat kan het gevolg zijn van verschillende effecten, zoals elektroporatie, veranderingen in stofwisseling, schommelingen in druk en verstoring van voltage gated calcium-kanalen (Pall, 2013, 2016). De meeste verschijnselen komen echter het overeen met de biologische effecten van gemoduleerde, of gepulste, RF-energie.

In Rusland/USSR is veel onderzoek gedaan naar de effecten van blootstelling aan gepulste RF-blootstelling in plaats van aan een continue golf (CW). Dat is gedaan omdat de reacties op gepulste en continue RF-energie, bij gelijke tijdgemiddelde intensiteit, toch wezenlijk verschillen (Pakhomov en Murphy, 2000). Volgens Pakhomov en Murphy gaven de Russischtalige studies “aan dat pulsering een belangrijke (of zelfs de belangrijkste) factor kan zijn die de biologische effecten van RF-emissies met lage intensiteit bepaalt” (Pakhomov en Murphy, 2000, p. 2). Militairen (in Euraziatische communistische landen) die werden blootgesteld aan niet-thermische microgolfstraling zouden hoofdpijn, vermoeidheid, duizeligheid, geïrriteerdheid, slapeloosheid, depressie, angst, vergeetachtigheid en gebrek aan concentratie hebben ervaren, evenals interne geluidswaarneming voor frequenties tussen 2,05-2,50 GHz (Adams en Williams, 1976). In het overzicht van Pakhomov en Murphy werd opgemerkt dat veel van de studies uit de voormalige Sovjet-Unie op een of meer punten gebreken vertoonden, maar dat sommige goed waren uitgevoerd, gerepliceerd en geloofwaardig waren.

Gepulste RF kan allerlei effecten hebben op het zenuwstelsel, zoals cognitieve veranderingen (D’Andrea, 1999; Lai, 1994; Tan et al., 2017), gedragsverandering (D’Andrea and Cobb, 1987), vestibulaire verandering (Lebovitz, 1973), maar ook verandering van het EEG tijdens de slaap (Lustenberger et al., 2013) en van gehoorfuncties (Elder en Chou, 2003) bij dieren en mensen. Hierbij moet wel bedacht worden dat grote verschillen in blootstelling aan RF (frequentie van de draaggolf, frequentie van de puls, oriëntatie, het energie vermogens, de duur van de blootstelling) een directe vergelijking van verschillende experimenten bemoeilijken (D’Andrea et al., 2003). Sommige dierstudies hebben zelfs tegenstrijdige resultaten opgeleverd, zelfs wanneer hetzelfde blootstellingssysteem werd gebruikt. Bijvoorbeeld, onderzoekers die gebruik maakten van het TEMPO-microgolfpulsapparaat (Transformer Energized Megavolt Pulsed Output) met een hoog piekvermogen aan RF-energie maar een laag specifiek absorptieratio (SAR), constateerden een verminderde cognitieve functie bij ratten (tijdsperceptie en onderscheidingsvermogen) (Raslear et al., 1993), terwijl andere onderzoekers geen gedragsveranderingen waarnamen bij resusapen (D’Andrea et al., 1989; Ziriax et al., 1999). Let wel dat de lage SAR-waarden voor beide diermodellen lager waren dan de SAR-drempels voor het hele lichaam waarvan bekend is dat ze het gedrag verstoren (D’Andrea, 1991; D’Andrea en de Lorge, 1990; de Lorge, 1984).

Het Frey-effect

In 1961 ontdekte Alan Frey een nieuw, RF-geïnduceerd auditief verschijnsel bij zowel normale als dove mensen dat bekend werd als het “Frey-effect” (Frey, 1961) (meer hierover in Bijlage C). De gebieden bij het oor waren het gevoeligst voor deze RF-blootstelling. Het moduleren van de RF-energie kon een verscheidenheid van effecten teweegbrengen, waaronder “bonzen van het hoofd” of druk op het gezicht/hoofd zonder duizeligheid of misselijkheid, een “pinnen en naalden gevoel”, en een geluid beschreven als “zoemen, klikken, sissen, of kloppen” in het hoofd. Deze verschijnselen traden op bij RF-frequenties tussen 0,4-3 GHz, afhankelijk van pulsbreedte, puls-herhalingsfrequentie (PRF) en piekvermogensdichtheid (Frey, 1962). Deze symptomen komen overeen met een aantal klachten van genoemd ambassadepersoneel. Frey meldde deze symptomen met een RF-bron die uitzond op 1,3 GHz (wat de grootste absorptiediepte in het corticale weefsel oplevert) met een PRF van 244 Hz, 6 μs pulsbreedte, piekvermogensdichtheid van 267 mW/cm2, en gemiddelde vermogensdichtheid van 0,4 mW/cm2 (Frey, 1962). Anderen hebben aangetoond dat in het GigaHz-bereik, gepulseerde RF-energie (~14μs pulsbreedte) in wisselwerking met gewone materialen externe geluiden kan produceren die hoorbaar zijn voor mensen in de buurt (Sharp et al., 1974). Dit is ook consistent met mogelijke smartphone microfoon excitatie van RF-energie die zou leiden tot een externe, hoorbaar klikgeluid van de telefoon. De mogelijkheid voor een gepulseerde RF bron om gelijktijdig interne en externe auditieve stimuli te creëren komt overeen met gepubliceerde en persoonlijke rapporten. Belangrijk is dat het Frey-effect kan worden opgewekt zonder aanwijsbaar structureel letsel aan neurale of labyrintische (in het oor) weefsels toe te brengen.

…. De commissie stelt verder vast dat de therapeutische voordelen van kortdurende blootstelling aan neuromodulatie in contrast staan met de nadelige neurologische en neuropsychiatrische symptomen van blootstelling aan elektromagnetische velden (zoals bijv. hoogspanningskabels voor transport van elektriciteit) (Pall, 2016), zoals samengevat door Stein en Udasin (2020).

Samenvatting

De commissie is van mening dat veel van de acute, plotseling optredende symptomen bij de ambassade-medewerkers overeenkomen met effecten of symptomen van blootstelling aan Radio Frequenties, zoals duizeligheid, hoofdpijn, vermoeidheid, misselijkheid, angst, cognitieve stoornissen en geheugenverlies. RF-energiebronnen behoeven geen grote structurele schade aan te richten om toch andere symptomen te veroorzaken. Net als bij het Frey-effect, of zoals bij thermo-elastische drukgolven, kunnen RF-bronnen symptomen veroorzaken door tijdelijk veranderingen in het functioneren van de hersenen teweeg te brengen.

MEER ONDERZOEK ZEER GEWENST

Ondanks verscheidene studies over de gezondheidseffecten van continue golf straling en van gepulste RF, weten onderzoekers toch te weinig over de mogelijke samenhang tussen blootstelling aan RF en biologische effecten. De commissie signaleert de behoefte aan specifieke experimenten met RF blootstelling en dosering (frequentie, puls herhalingsfrequentie, pulsbreedte, duur van blootstelling, aantal herhaalde blootstellingen, etc.) om de biologische effecten te kunnen kwantificeren. Bij gebrek aan dergelijke data, is het moeilijk om specifieke biofysische effecten te koppelen aan bepaalde RF blootstelling.

Bijlage C. Hier gaan de auteurs nog wat dieper in op het werkingsproces van het Frey-effect. Ze onderscheiden 4 fasen waarin de energie van de RF-straling wordt omgezet in gehoor-ervaringen.

Om het Frey-effect op gehoor en drukgevoel binnen het hoofd te creëren, zijn er vier verschillende stappen waarbij energie wordt omgezet van radiofrequentie (RF) naar akoestische ervaringen. Eerst dringt de RF-energie de schedel binnen en koppelt zich aan het neurale weefsel als functie van impedantieaanpassing en absorptie in het weefsel, met penetraties van 2-4 cm voor frequenties van 915 MHz tot 2,45 GHz (Brace, 2010). Deze koppeling creëert op zijn beurt een snelle oscillatie van temperatuurveranderingen die leidt tot een snelle uitzetting en inkrimping van lokale weefsels (d.w.z., de toename van thermische energie veroorzaakt een toename van kinetische energie van atomen, die tegen naburige atomen duwt om een uitzetting of zwelling in alle richtingen te creëren). De oscillerende uitzetting en inkrimping van het weefsel brengt een thermo-elastische drukgolf op gang (Lin en Wang, 2007; Yitzhak et al., 2009). Bij de juiste pulsherhalingsfrequentie kan de thermo-elastische drukgolf zich voortplanten naar en exciteren van het slakkenhuis en het evenwichtsorgaan bij de resonantiefrequentie van de schedel (Lenhardt, 2003; Yitzhak et al., 2014). Binnen de schedel zijn de effecten mogelijk afhankelijk van de invalshoek van de inkomende RF-straling. Lokalisatie en intensiteitseffecten binnen een ruimte kunnen worden beïnvloed door niet-lineaire beat wave effecten als men de RF-bron en antenne zorgvuldig ontwerpt. De afwezigheid van elektromagnetische storing van andere elektronica in de onmiddellijke woon/werkomgeving suggereert echter een bovengrens aan de RF-energie, met implicaties voor een potentieel RF-systeemontwerp. De gemiddelde vermogensdichtheden in verband met sommige van deze effecten (bv. het Frey-effect bij het horen) zijn zo laag dat zij nabijgelegen elektronica niet zouden verstoren op een wijze die vergelijkbaar is met hoogvermogenmicrogolven (HPM) (Hoad, 2007; Jinshi et al., 2008). Het ontbreken van merkbare verhitting zou ook andere niet-dodelijke HPM-systemen uitsluiten die zijn ontwikkeld voor de beheersing van mensenmassa’s (bv. het 95 GHz Active Denial System van het ministerie van Defensie dat de huid slechts tot op 1/64 inch doordringt, maar de huid binnen enkele seconden tot onaangename niveaus verhit) (D’Andrea et al., 2008; DoD, 2020; Nelson et al., 2000).

Het is bekend dat de evenwichtsorganen en hersengebieden die betrokken zijn bij de verwerking van informatie over ruimte en beweging, kunnen worden geprikkeld door andere energiebronnen dan rotatie- of lineaire versnellingen. Externe sonische, galvanische en magnetische stimuli worden gebruikt voor diagnostische, experimentele en therapeutische doeleinden in de neuro-otologie en vestibulaire onderzoek, zoals het genereren van vestibulaire evoked myogenic potentials (sonische), het onderzoeken van vestibulaire respons drempels (galvanische), en als opkomende therapieën voor chronische duizeligheid (transcraniële magnetische en elektrische stimulatie) (Cha et al., 2013). Klinische observaties suggereren ook dat bepaalde patiënten met vestibulaire aandoeningen (bijv. de ziekte van Ménière) gevoelig kunnen zijn voor verergering van hun symptomen als reactie op snelle veranderingen in de atmosferische druk zoals die optreden bij snel bewegende weerfronten of veranderingen in hoogte tijdens reizen door de lucht of over land (Gürkov et al., 2016). Het potentieel voor RF-bronnen om de vestibulaire eindorganen te stimuleren via thermo-elastische drukgolven of om centrale zenuwstelselpaden te exciteren via transductie die verwant is aan het Frey-effect, is echter niet bekend. Als deze effecten bestaan, kunnen een paar opmerkingen worden gemaakt over hun mogelijke manifestaties. Een thermo-elastische drukgolf zou in alle richtingen werken, waardoor de evenwichtsorganen op een niet-fysiologische wijze worden gestimuleerd. Deze ongewone vorm van vestibulaire stimulatie (= verstoring van het evenwicht) kan leiden tot zeer verwarrende waarnemingen, zoals sensaties van fysisch onmogelijke bewegingen, onverwachte houdingsreacties daarop, en foutieve conclusies over externe krachten die deze bewegingen veroorzaken. Het is dus mogelijk dat gewaarwordingen van individu tot individu verschillen. Verschillende personen zullen dus heel andere geluidswaarnemingen melden vanwege specifieke eigenschappen/bouw van hun gehoororganen.

Voor de hele studie zie: http://nap.edu/25889

Henk Kieft

Add comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.